അന്നൊക്കെ...
കൂരിരുള്‍ ഭയമായിരുന്നു..
മിഴികളില്‍ പേടി
കനം വെച്ചിരുന്നു....
മുതിര്‍ന്നവര്‍ ചൊല്ലി
കൂരിരുള്‍ മറപറ്റി
ക്രൂരത ഉണ്ടാകുമെന്ന്‌...!!,..!!
അന്നൊക്കെ
പകല്‍ വെളിച്ചത്തെ
പകല്‍ വെളിച്ചത്തില്‍
കാഴ്ചയാലെന്‍ മിഴികള്‍
സന്തോഷത്താല്‍ കുളിരണിഞ്ഞിരുന്നു..
മുതിര്‍ന്നവര്‍ ചൊല്ലി
പകല്‍ ചായിച്ചത്
സ്നേഹത്തിന്‍ വര്‍ണങ്ങളാലെന്ന്‍,
ശാന്തിയുടെ പുഞ്ചിരിച്ച
സ്വരൂപമാണതെന്ന്...!!!!!
എല്ലാംശരി തന്നെ.. കണ്ടിരുന്നു...!!!!
പക്ഷേ...
ഇന്ന് കൂരിരിട്ടിനെ സ്നേഹിച്ചിടേണം..!!
പകല്‍ വെളിച്ചത്തെ ഭയന്നിടേണം....!!!
ഇന്ന് കൂരിരുട്ടില്‍ ക്രൂരതയില്ല
പകല്‍ വെളിച്ചത്തിലേക്ക്‌
വിഷലിപ്തമാം മനസ്സുകള്‍
ക്രൂരതയെ കെട്ടിവലിക്കുന്നു..
ജീവിതം കൊത്തിപ്പറിക്കുന്നു.!!
എത്ര ആഴത്തിലാണ് ക്രൂരത..
കാമത്തിനോടുവിലും ക്രൂരത
പ്രണയത്തിനോടുവിലും ക്രൂരത
സ്നേഹബന്ധങ്ങള്‍ക്ക് ഒടുവിലും
ക്രൂരത മാത്രം....!!!!
ചുമന്നുകലങ്ങിയ കണ്ണുമായി
ചോരയില്‍ ചുമന്ന പല്ലുമായ്
പകല്‍ വെളിച്ചത്തില്‍
നരനായട്ടിനിറങ്ങിടുമ്പോള്‍
കൂരിരിളിനെ സ്നേഹിച്ചിടണം..!!!
കൂരിരിളിലെ ക്രൂരത
ഇരുളില്‍ കണ്ടില്ലന്നു നടിച്ചിടാം
പകല്‍ വെളിച്ചത്തിലെ
ക്രൂര്രത കണ്ട് പേടിച്ചു
കണ്ണടച്ച് കൂരിരുളാക്കിടാം..!!!
അപ്പോള്‍.....പേടിച്ചു കണ്ണടച്ച്
കൂരിരിളാക്കാതെ കൂരിരിളിനെ
തന്നെ സ്നേഹിച്ചിടാം......!!!!
ശ്യാം ഷാനവാസ്‌,പുനലൂര്‍
No comments:
Post a Comment